Czym jest ten sakrament?

• „Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości” – wyjaśnia Katechizm Kościoła Katolickiego.
• „Dzieciom również należy udzielać namaszczenia chorych, jeżeli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie” – czytamy w Kodeksie Prawa Kanonicznego.
• Chorym, którzy stracili przytomność, udziela się sakramentu, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.
• Nie udziela się go osobom zmarłym, ani tym, które uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.
• Szafarzem sakramentu jest tylko kapłan. Materią sakramentu jest olej z oliwek albo, gdy okoliczności tego wymagają, inny olej roślinny. Biskup święci olej w Wielki Czwartek.
• Na obrzędy sakramentu składają się następujące elementy: kapłan nakłada w milczeniu ręce na głowę chorego, modli się nad chorym, namaszcza go świętym olejem.

Na każde wezwanie

Kapłani w naszej Parafii danego dnia są dostępni przez całą dobę na każde pilne wezwanie do osoby chorej, u której istnieje niebezpieczeństwo śmierci. Prosimy pamiętać, by nigdy nie zwlekać z zaproszeniem kapłana z olejami świętymi do chorego na ostatni moment, bo gdy się zdarzy, że osoba chora odejdzie, a kapłan nie zdąży dojechać, to osobie zmarłej już nie można udzielać żadnych sakramentów.

Pierwsze piątki miesiąca

Kapłani udają się do chorych, którzy zgłaszali wcześniej takie pragnienie w każdy pierwszy piątek miesiąca od rana, od godz. 9.00. Zachęcamy, by bliscy osoby chorej, bądź starszej, która nie może już sama uczęszczać na Eucharystię do świątyni zapewnić jej opiekę duchową kapłana, który każdego miesiąca mógłby przyjeżdżać z Komunią Świętą.